India Calls
17 januari 2015
Hallo en Namaste allemaal!
Ik geloof dat ik jullie nu voldoende in spanning heb gehouden, of niet? =P
Allereerst onwijs bedankt voor alle lieve reacties!
Ik heb een hele goede vlucht gehad met maar weinig vertragingen (hooguit 10-15 min). Het was best een lange zit op Dubai maar er was meer dan genoeg te zien daar dus heb me uitstekend vermaakt! Aangekomen op het vliegveld in Delhi moest ik ontzettend lang wachten op mijn bagage en heel even was er de angst dat het ergens was blijven steken. Maar.. daar was hij dan eindelijk, mijn giga blauw backpack, steun en toeverlaat (ja, nu al!!) op mijn reis door het hectische India. Bij de uitgang stond een immense rij mannetjes met naambordjes waarvan ik er sommigen niet eens kon lezen en na even zoeken zag ik mijn dude staan! Hij had een handgeschreven bordje en even vlogen alle horrorverhalen van taxichauffers die naambordjes overschrijven om je veel geld afhankeljk te maken door mijn hoofd. Tot hij twee andere namen liet zien en in zijn gebrekkig Engels probeerde duidelijk te maken dat we daar nog even op zouden moeten wachten. Pfjoew.. Mijn razend snel gestegen stresslevel zakte direct weer tot normale hoogten. Na goed 2 uur wachten kwamen de andere twee meiden eindelijk aanzeilen, hun vlucht had behoorlijke vertraging gehad vertelden ze later. Het contact was direct ongedwongen en vriendelijk maar wel allemaal in het Engels, Die omschakeling was toch best even lastig, ook al had ik me erop voorbereid. Maar ze hadden er alle begrip voor en wachten geduldig als ik weer eens niet op een woord kwam. Ik had al die tijd nog geen oog dicht gedaan wat uiteraard ook niet echt meehielp xD. Onze rit van Delhi naar Jaipur zou ongeveer 4 1/2 uur duren met twee chai stops. Die shit is zo lekker! =D Het Indiase verkeer is inderdaad zo debiel als ze altijd over zeggen. Laat het me proberen samen te vatten:
Over het algemeen gesproken zijn er 2 of 3 rijbanen, trek je daar vooral niks van aan en rij waar je maar rijden wil zo hard of langzaam als je maar wil.
Haal je links in? Ram op je toeter!
Haal je rechts in? Ram op je toeter!
Staat iets je niet aan? Ram als een debiel op je toeter en scheur zo vlak mogelijk langs de boosdoender.
Ga je de bocht om? Ram op je toeter!
En als je je even verveeld? Ja, je raadt het al. RAM OP DIE TOETER!
Ojah, terwijl je rijdt kun je gerust constant met de telefoon aan je oor zitten of de deur open doen om je kauwtabak uit te spugen. Geen enkel probleem.
Geloof het of niet, maar ik voelde me zodanig veilig met onze chauffeur dat ik in al deze hectiek eindelijk een paar minuutjes slaap heb kunnen pakken!
Aangekomen in het vrijwilligershuis werd er natuurlijk direct een voorstelronde gedaan waarbij de drie belangrijkste vragen waren: Hoe heet je? Waar kom je vandaan en op welk project loop je. In mijn oververmoeide en gespannen toestand had ik geen idee wat iedereen vertelde maar dat snapten ze gelukkig allemaal. We zitten met ongeveer 24 mensen in het huis, waarvan 23 vrouwelijk en 1 mannelijk (vind hem behoorlijk dapper xD). Iedereen is super vriendelijk en betrekt elkaar bij hun plannen en ideeen. De volgene dag kregen we wat informatie over India, de organisatie en natuurlijk ons project waarna we direct naar "Hypercity" (een gigantisch winkelcentrum) zijn gegaan om kleren te kopen. We dragen een soort tuniekje met leggings of harembroeken. De eerste keer in een tuktuk is echt waanzinnig! Die crossen overal doorheen en tussendoor. De wegen zijn bijzonder slecht dus de helft van de tijd lig je of voorin omdat meneer de tuktukchauffeur knetterhard op de rem ramt (jaja een keer geen toeter) om zachtjes over een hobbel of kuil (Die krengen zijn diep!) te rijden. De andere helft van de tijd zit je met je kop vast tegen het plafond omdat meneer de tuktukchaffeur even een hobbeltje niet had gezien (volgens mij vinden ze het bijzonder grappig dat wij gillend en hotsend achterin zitten, en terecht xD).
Maandag was de eerste schooldag, Vet spannend natuurlijk want we hadden geen idee wat we konden verwachten. Toen we langs een sloppenwijk reden vertelde de chauffeur ons dat dat de huizen zijn van de meeste kinderen. Best een schok! Ik hoop dat ik er binnenkort een goede foto van kan maken, dan snap je wat ik bedoel. We zitten in een heel klein, schattig schooltje . zo klein dat een deel van de klassen buiten zit. Nu zou je denken dat het daarvoor warm genoeg is. Nou mooi niet. 's Morgens vind ik het al behoorlijk koud, voor die kinderen voelt het aan alsof het vriest (vergeet niet dat het hier winter is). De afgelopen dagen is het zo rond de 18 graden geweest denk ik maar 's morgens en 's avonds is het echt koud!
Samen met Demi (een toffe Aussie waarmee ik ook in naar Jaipur ben gereden) geef ik les aan Class 2 bestaande uit 3 meiden en 4 jongens van ongeveer 7 jaar. Ze zijn zoo schattig maar wat een stelletje draken! Het ondeugd straalt ze uit de ogen. Fantastisch! We geven ze engels en wiskunde op een laag niveau. Communiceren is bijzonder lastig omdat ze weinig tot geen engels spreken en tegen ons gezellig in het Hindi blijven brabbelen. Toch hebben we nu een beetje structuur in kunnen brengen en beginnen ze ons te accepteren en te respecteren. De afgelopen dagen zijn we een paar keer naar 1 van de vele bazaars geweest. Dat is echt een feestje! Iedereen probeert je naar binnen te slepen en van alles aan je te verkopen door te slijmen alsof hun leven ervan af hangt. DE andere meiden gaan iedere keer met tassen vol terug terwijl ik mijn uiterste best doe zo min mogelijk te kopen. De verleiding is gigantisch omdat alles prachtig en spot goedkoop (als je teminste goed kan onderhandelen en dat leer je rete snel) is. Maar ik kan me behoorlijk goed beheersen door eraan te denken dat ik alles mee moet slepen in mijn blauwe vriend xD. Meestal knoop ik maar een gesprekje aan met 1 van de verkopers en vaak heb je hele leuke gesprekken! Er is me al een paar keer aangeboden om me rond te leiden in Jaipur, zowel het dag als het nachtleven of over een paar weken in Goa. Uiteraard komt daar nooit wat van maar grappig is het wel!
Ik geloof dat ik jullie voor nu wel weer even genoeg leesvoer heb gegeven en mijn uurtje internet is bijna om. Ik kan nog zoveel meer vertellen maar dat komt vast een volgende keer =) Weet nu waar ik een internetcafe kan vinden!
Heel veel liefs en knuffels!
Ik geloof dat ik jullie nu voldoende in spanning heb gehouden, of niet? =P
Allereerst onwijs bedankt voor alle lieve reacties!
Ik heb een hele goede vlucht gehad met maar weinig vertragingen (hooguit 10-15 min). Het was best een lange zit op Dubai maar er was meer dan genoeg te zien daar dus heb me uitstekend vermaakt! Aangekomen op het vliegveld in Delhi moest ik ontzettend lang wachten op mijn bagage en heel even was er de angst dat het ergens was blijven steken. Maar.. daar was hij dan eindelijk, mijn giga blauw backpack, steun en toeverlaat (ja, nu al!!) op mijn reis door het hectische India. Bij de uitgang stond een immense rij mannetjes met naambordjes waarvan ik er sommigen niet eens kon lezen en na even zoeken zag ik mijn dude staan! Hij had een handgeschreven bordje en even vlogen alle horrorverhalen van taxichauffers die naambordjes overschrijven om je veel geld afhankeljk te maken door mijn hoofd. Tot hij twee andere namen liet zien en in zijn gebrekkig Engels probeerde duidelijk te maken dat we daar nog even op zouden moeten wachten. Pfjoew.. Mijn razend snel gestegen stresslevel zakte direct weer tot normale hoogten. Na goed 2 uur wachten kwamen de andere twee meiden eindelijk aanzeilen, hun vlucht had behoorlijke vertraging gehad vertelden ze later. Het contact was direct ongedwongen en vriendelijk maar wel allemaal in het Engels, Die omschakeling was toch best even lastig, ook al had ik me erop voorbereid. Maar ze hadden er alle begrip voor en wachten geduldig als ik weer eens niet op een woord kwam. Ik had al die tijd nog geen oog dicht gedaan wat uiteraard ook niet echt meehielp xD. Onze rit van Delhi naar Jaipur zou ongeveer 4 1/2 uur duren met twee chai stops. Die shit is zo lekker! =D Het Indiase verkeer is inderdaad zo debiel als ze altijd over zeggen. Laat het me proberen samen te vatten:
Over het algemeen gesproken zijn er 2 of 3 rijbanen, trek je daar vooral niks van aan en rij waar je maar rijden wil zo hard of langzaam als je maar wil.
Haal je links in? Ram op je toeter!
Haal je rechts in? Ram op je toeter!
Staat iets je niet aan? Ram als een debiel op je toeter en scheur zo vlak mogelijk langs de boosdoender.
Ga je de bocht om? Ram op je toeter!
En als je je even verveeld? Ja, je raadt het al. RAM OP DIE TOETER!
Ojah, terwijl je rijdt kun je gerust constant met de telefoon aan je oor zitten of de deur open doen om je kauwtabak uit te spugen. Geen enkel probleem.
Geloof het of niet, maar ik voelde me zodanig veilig met onze chauffeur dat ik in al deze hectiek eindelijk een paar minuutjes slaap heb kunnen pakken!
Aangekomen in het vrijwilligershuis werd er natuurlijk direct een voorstelronde gedaan waarbij de drie belangrijkste vragen waren: Hoe heet je? Waar kom je vandaan en op welk project loop je. In mijn oververmoeide en gespannen toestand had ik geen idee wat iedereen vertelde maar dat snapten ze gelukkig allemaal. We zitten met ongeveer 24 mensen in het huis, waarvan 23 vrouwelijk en 1 mannelijk (vind hem behoorlijk dapper xD). Iedereen is super vriendelijk en betrekt elkaar bij hun plannen en ideeen. De volgene dag kregen we wat informatie over India, de organisatie en natuurlijk ons project waarna we direct naar "Hypercity" (een gigantisch winkelcentrum) zijn gegaan om kleren te kopen. We dragen een soort tuniekje met leggings of harembroeken. De eerste keer in een tuktuk is echt waanzinnig! Die crossen overal doorheen en tussendoor. De wegen zijn bijzonder slecht dus de helft van de tijd lig je of voorin omdat meneer de tuktukchauffeur knetterhard op de rem ramt (jaja een keer geen toeter) om zachtjes over een hobbel of kuil (Die krengen zijn diep!) te rijden. De andere helft van de tijd zit je met je kop vast tegen het plafond omdat meneer de tuktukchaffeur even een hobbeltje niet had gezien (volgens mij vinden ze het bijzonder grappig dat wij gillend en hotsend achterin zitten, en terecht xD).
Maandag was de eerste schooldag, Vet spannend natuurlijk want we hadden geen idee wat we konden verwachten. Toen we langs een sloppenwijk reden vertelde de chauffeur ons dat dat de huizen zijn van de meeste kinderen. Best een schok! Ik hoop dat ik er binnenkort een goede foto van kan maken, dan snap je wat ik bedoel. We zitten in een heel klein, schattig schooltje . zo klein dat een deel van de klassen buiten zit. Nu zou je denken dat het daarvoor warm genoeg is. Nou mooi niet. 's Morgens vind ik het al behoorlijk koud, voor die kinderen voelt het aan alsof het vriest (vergeet niet dat het hier winter is). De afgelopen dagen is het zo rond de 18 graden geweest denk ik maar 's morgens en 's avonds is het echt koud!
Samen met Demi (een toffe Aussie waarmee ik ook in naar Jaipur ben gereden) geef ik les aan Class 2 bestaande uit 3 meiden en 4 jongens van ongeveer 7 jaar. Ze zijn zoo schattig maar wat een stelletje draken! Het ondeugd straalt ze uit de ogen. Fantastisch! We geven ze engels en wiskunde op een laag niveau. Communiceren is bijzonder lastig omdat ze weinig tot geen engels spreken en tegen ons gezellig in het Hindi blijven brabbelen. Toch hebben we nu een beetje structuur in kunnen brengen en beginnen ze ons te accepteren en te respecteren. De afgelopen dagen zijn we een paar keer naar 1 van de vele bazaars geweest. Dat is echt een feestje! Iedereen probeert je naar binnen te slepen en van alles aan je te verkopen door te slijmen alsof hun leven ervan af hangt. DE andere meiden gaan iedere keer met tassen vol terug terwijl ik mijn uiterste best doe zo min mogelijk te kopen. De verleiding is gigantisch omdat alles prachtig en spot goedkoop (als je teminste goed kan onderhandelen en dat leer je rete snel) is. Maar ik kan me behoorlijk goed beheersen door eraan te denken dat ik alles mee moet slepen in mijn blauwe vriend xD. Meestal knoop ik maar een gesprekje aan met 1 van de verkopers en vaak heb je hele leuke gesprekken! Er is me al een paar keer aangeboden om me rond te leiden in Jaipur, zowel het dag als het nachtleven of over een paar weken in Goa. Uiteraard komt daar nooit wat van maar grappig is het wel!
Ik geloof dat ik jullie voor nu wel weer even genoeg leesvoer heb gegeven en mijn uurtje internet is bijna om. Ik kan nog zoveel meer vertellen maar dat komt vast een volgende keer =) Weet nu waar ik een internetcafe kan vinden!
Heel veel liefs en knuffels!
Ben nu al benieuwd naar je volgende verhaal !
Liefs Jessy
Wat fijn dat je het zo naar je zin hebt daar en dat je zulke leuke dingen meemaakt.
En wat heb je het ook leuk opgeschreven, krijg een goed beeld van je eerste week. En ben best een beetje jaloers!
Enjoy! X
Kijk al uit naar je volgende verhaal..
Hier alles goed, groetjes van John en mij.
Fijn dat je goed bent aangekomen.
Tot nu toe klinkt het als een positieve ervaring! Super!
En een aantal herkenbare dingen uit China.
Een totaal andere cultuur, wat zul jij over een half jaar veel beleefd hebben. En wat zul je jezelf nu echt goed leren kennen. Een reis van je leven. Wij wensen je heel veel succes, geluk en plezier! Pas heel goed op jezelf, dan hebben we nog een hoop leesverhalen in het verschiet ;-)
Geniet en leer ervan.
Liefs van ons allemaal.
Liefs Esther!!