Down under!
26 oktober 2015 - Sydney, Australië
Dag lieve mensen!
Zoo.. Ik heb eindelijk even de tijd om rustig te zitten en alles wat de afgelopen paar dagen is gebeurd op een rijtje te zetten. Meteen mooi momentje om dit met jullie te delen lijkt me :)
Maandagmorgen was het dan zover, na een snel kopje koffie bij Starbucks was het tijd voor knuffels, kussen en misschien een klein traantje hier en daar. Nog een keer achterom kijkend zie ik mijn lieve familie en vrienden grappend en grollend zwaaien en voor ik het weet bulderd mijn lieve maar niet altijd subtiele vader 'TOT ZIENS!' zodat heel Schiphol weet dat ik terug moet komen. Komt goed paps, dat weet je! =D Nog een laatste x zwaaien en dan verdwijnen ze uit het zicht. Ik heb er super veel zin in maar moet toch even moeite doen om mezelf bij elkaar te houden op dat moment. Adem in, adem uit. Daar gaan we!!
Na een debiel lange vlucht van bijna 14u kon ik lekker even mijn wiebelbeentjes en houten kont strekken op het vliegveld van Kuala Lumpur. Al snel kon ik op mijn volgende vliegtuig stappen voor een volgende vlucht van iets meer dan 8 uur. Die overigens voorbij vloog ( ha ha...) in vergelijking met de eerste vlucht. Aangekomen op Sydney moet ik door de nodige controlles heen, hoewel minder strikt en streng dan verwacht eer ik mijn grote blauwe vriend op kan halen. Alles verloopt soepel en snel en voor ik het weet sta ik al buiten. Zoals beloofd zit er iemand op me te wachten van AIFS, de organisatie waar ik me bij heb aangesloten ivm het werken als au pair. Zij wijst me de weg naar de te nemen shuttlebus om bij het hostel te komen waar ik de eerste 3 nachten zal zitten. Na ongeveer half uur ben ik bij het hostel en na nog eens 15 min kan ik mijn spullen al in mijn gedeelde kamer pleuren. Even uitpuffen, douchen, tanden poetsen en naar bed. Dacht ik. Blijkt 1 van mijn kamergenoten een Nederlander te zijn die nog wel zin heeft in een praatje en een biertje en al geruime tijd in Australië en Sydney rondstruind. Ik besluit dat ik toch nog veel te gespannen ben om te kunnen slapen; 'ééntje dan'. We gaan naar de bar onder het hostel waar ik mijn eerste Australische biertje drink en probeer te volgen wat mijn enthousiaste en lichtelijk praatzieke medereiziger allemaal te vertellen heeft. Hier ben ik echt veel te moe voor en ik heb het zowaar echt maar bij 1 biertje gehouden xD. De douche heb ik laten schieten en al snel lag ik zwaar in coma, eindelijk, liggen!
Woensdagochtend 5u, bam! Halloo jetlag. Nu al? Tsjah... Blijkbaar wel. Top.. Ik blijf nog maar even liggen in de hoop dat ik nog weer even in slaap val maar helaas, de adrenaline stroomt alweer en ondanks mijn vermoeidheid wil mijn lijf in beweging. Goed dan, rond 6 klauter ik uit mijn bedje en besluit de douches maar eens te gaan verkennen. Lekker rustig op dit tijdstip. Na een door AIFS georganiseerd ontbijt besluit ik de omgeving van mijn hostel maar eens te verkennen en jacht te maken op een stekker zodat ik mijn telefoon weer op kan laden.
Om 11u heb ik me aangesloten bij een grote groep reizigers op een door het hostel georganiseerde beach walk. The Bondi Beach Walk. Samen met 1 van de medewerkers van het hostel hebben we ons met de hele groep in een bus gepropt tot groot ongenoegen van de locals lijkt me xD. We zijn gestart bij Coogee beach om vanaf daar langs Clovelly, Bronte en Tamarama beach naar boven tot Bondi beach te wandelen. Een behoorlijke wandeling, zeker als halverwege de jetlag weer om de hoek komt kijken en er zo snel geen koffiepauze is. Toch was het een leuke wandeling en een leuke manier om wat mensen te leren kennen. Ook vanavond lig ik er weer vroeg in. Ik ben gesloopt!
Donderdag is het tijd om de medewerkers van AIFS en mijn mede Au pairs te ontmoeten gedurende de twee dagen durende snel cursus au pair zijn. Ik word vriendelijk ontvangen door 1 van de medewerkers en al snel komt de rest van de groep binnendruppelen. We blijken de oneerlijke verdeling van 10 Duitsers, 2 Nederlanders en 1 Fransoos te hebben. Al snel wordt er heel wat gebabbelt in verschillende talen en blijkt mijn Engels, Duits en zelfs Frans beter te zijn dan gedacht. Echter blijken mijn gejetlaggede hersenen dit na verloop van tijd toch niet zo heel erg grappig te vinden. Ik sta op ontploffen xD We krijgen de hele ochtend bergen informatie over allerhand zaken die gerelateerd zijn aan Australië, Sydney, het verblijf binnen een gezin, het werken met kinderen, au pair zijn etc. etc. Na een lunchpauze is het tijd voor een stoomcursus EHBO. Iedereen heeft echter last van de jetlag en is nog druk met het verwerken van alle informatie die ze al hadden gekregen, het enthousiasme was er behoorlijk af. Toch heb ik persoonlijk behoorlijk wat handige tips en trics mee kunnen pakken. Vermoeid maar voldaan sjokt de groep terug naar het hostel en na een snelle hap met het andere Nederlandse meisje in de groep duik ik weer op tijd het bed in. De volgende morgen beginnen we weer met een hele berg informatie, deze keer voornamelijk over hoe kinderen in bepaalde leeftijdscategorieen te motiveren e.d. en wat te doen na de 6 maanden die je werkt. Na een bezoekje aan het bureau dat je Working With Children Check (een soort VOG) regelt hadden we de hele middag vrij. Samen met Iris, het Nederlandse meisje waar ik je eerder over vertelde, heb ik wat rondgehobbelt in Sydney. Rond 5 waren we weer terug in het hostel om op de host family van Iris te wachten die haar rond 6'n zouden oppikken. Nummers uitwisselen, succes over en weer en een knuffel. Ik was weer op mezelf aangewezen. Ondertussen had ik contact gehad met mijn familie en wist ik dat ik rond half 12 opgepikt zou worden door mijn host mom. Tijd om de tas maar weer in te pakken.
Zaterdag is het dan zover, na enkele mails en Skype gesprekken ga ik mijn host family eindelijk in real life ontmoeten. Super spannend!! Eerst nog even uitchecken bij mijn hostel.
Wake up! hostel bedankt!
Het contact met mijn host family is direct ongedwongen en spontaan. Zelfs de kinderen komen direct op me afrennen als we de auto parkeren om hallo te zeggen. Wauw! Na een gezellige BBQ lunch stappen we in de auto om Manly beach te gaan verkennen. Ondertussen over van alles en nog wat kletsend. Onderweg word ik al op allerhand wegen en plekken gewezen die van pas zouden kunnen komen of leuk zijn voor met de kids. Al snel loopt de dag te einde en lig ik wederom moe maar voldaan vroeg in mijn bedje op mijn eigen kamer. Heerlijk!
Zondags pakken we de bus naar de stad zodat ik weet welke bus te pakken als ik maandag, dinsag en woensdag de jongens van de dagopvang moet ophalen. We hebben een picknick in Barangaroo park waarna we naar de ferry's lopen zodat ik onderweg een waanzinnig uitzicht op de Harbour Bridge en The Operahouse heb. Jeej!
Vandaag kan ik rustig aan beginnen met wennen aan het ritme en de taken die ik de aankomende 6 maanden zal hebben.
Het weer is een stuk beter dan thuis hoewel het best frisjes kan zijn als het bewolkt en winderig is en dit kan met de minuut veranderen. Zo komt het dat ik zowel een lichtelijk roodverbrand als snotter neusje heb. Fijn... xD
Nou dat was het geloof ik wel weer even!
Foto's volgen zo snel mogelijk, beloofd =D
Veel liefs uit Sydney!!
Zoo.. Ik heb eindelijk even de tijd om rustig te zitten en alles wat de afgelopen paar dagen is gebeurd op een rijtje te zetten. Meteen mooi momentje om dit met jullie te delen lijkt me :)
Maandagmorgen was het dan zover, na een snel kopje koffie bij Starbucks was het tijd voor knuffels, kussen en misschien een klein traantje hier en daar. Nog een keer achterom kijkend zie ik mijn lieve familie en vrienden grappend en grollend zwaaien en voor ik het weet bulderd mijn lieve maar niet altijd subtiele vader 'TOT ZIENS!' zodat heel Schiphol weet dat ik terug moet komen. Komt goed paps, dat weet je! =D Nog een laatste x zwaaien en dan verdwijnen ze uit het zicht. Ik heb er super veel zin in maar moet toch even moeite doen om mezelf bij elkaar te houden op dat moment. Adem in, adem uit. Daar gaan we!!
Na een debiel lange vlucht van bijna 14u kon ik lekker even mijn wiebelbeentjes en houten kont strekken op het vliegveld van Kuala Lumpur. Al snel kon ik op mijn volgende vliegtuig stappen voor een volgende vlucht van iets meer dan 8 uur. Die overigens voorbij vloog ( ha ha...) in vergelijking met de eerste vlucht. Aangekomen op Sydney moet ik door de nodige controlles heen, hoewel minder strikt en streng dan verwacht eer ik mijn grote blauwe vriend op kan halen. Alles verloopt soepel en snel en voor ik het weet sta ik al buiten. Zoals beloofd zit er iemand op me te wachten van AIFS, de organisatie waar ik me bij heb aangesloten ivm het werken als au pair. Zij wijst me de weg naar de te nemen shuttlebus om bij het hostel te komen waar ik de eerste 3 nachten zal zitten. Na ongeveer half uur ben ik bij het hostel en na nog eens 15 min kan ik mijn spullen al in mijn gedeelde kamer pleuren. Even uitpuffen, douchen, tanden poetsen en naar bed. Dacht ik. Blijkt 1 van mijn kamergenoten een Nederlander te zijn die nog wel zin heeft in een praatje en een biertje en al geruime tijd in Australië en Sydney rondstruind. Ik besluit dat ik toch nog veel te gespannen ben om te kunnen slapen; 'ééntje dan'. We gaan naar de bar onder het hostel waar ik mijn eerste Australische biertje drink en probeer te volgen wat mijn enthousiaste en lichtelijk praatzieke medereiziger allemaal te vertellen heeft. Hier ben ik echt veel te moe voor en ik heb het zowaar echt maar bij 1 biertje gehouden xD. De douche heb ik laten schieten en al snel lag ik zwaar in coma, eindelijk, liggen!
Woensdagochtend 5u, bam! Halloo jetlag. Nu al? Tsjah... Blijkbaar wel. Top.. Ik blijf nog maar even liggen in de hoop dat ik nog weer even in slaap val maar helaas, de adrenaline stroomt alweer en ondanks mijn vermoeidheid wil mijn lijf in beweging. Goed dan, rond 6 klauter ik uit mijn bedje en besluit de douches maar eens te gaan verkennen. Lekker rustig op dit tijdstip. Na een door AIFS georganiseerd ontbijt besluit ik de omgeving van mijn hostel maar eens te verkennen en jacht te maken op een stekker zodat ik mijn telefoon weer op kan laden.
Om 11u heb ik me aangesloten bij een grote groep reizigers op een door het hostel georganiseerde beach walk. The Bondi Beach Walk. Samen met 1 van de medewerkers van het hostel hebben we ons met de hele groep in een bus gepropt tot groot ongenoegen van de locals lijkt me xD. We zijn gestart bij Coogee beach om vanaf daar langs Clovelly, Bronte en Tamarama beach naar boven tot Bondi beach te wandelen. Een behoorlijke wandeling, zeker als halverwege de jetlag weer om de hoek komt kijken en er zo snel geen koffiepauze is. Toch was het een leuke wandeling en een leuke manier om wat mensen te leren kennen. Ook vanavond lig ik er weer vroeg in. Ik ben gesloopt!
Donderdag is het tijd om de medewerkers van AIFS en mijn mede Au pairs te ontmoeten gedurende de twee dagen durende snel cursus au pair zijn. Ik word vriendelijk ontvangen door 1 van de medewerkers en al snel komt de rest van de groep binnendruppelen. We blijken de oneerlijke verdeling van 10 Duitsers, 2 Nederlanders en 1 Fransoos te hebben. Al snel wordt er heel wat gebabbelt in verschillende talen en blijkt mijn Engels, Duits en zelfs Frans beter te zijn dan gedacht. Echter blijken mijn gejetlaggede hersenen dit na verloop van tijd toch niet zo heel erg grappig te vinden. Ik sta op ontploffen xD We krijgen de hele ochtend bergen informatie over allerhand zaken die gerelateerd zijn aan Australië, Sydney, het verblijf binnen een gezin, het werken met kinderen, au pair zijn etc. etc. Na een lunchpauze is het tijd voor een stoomcursus EHBO. Iedereen heeft echter last van de jetlag en is nog druk met het verwerken van alle informatie die ze al hadden gekregen, het enthousiasme was er behoorlijk af. Toch heb ik persoonlijk behoorlijk wat handige tips en trics mee kunnen pakken. Vermoeid maar voldaan sjokt de groep terug naar het hostel en na een snelle hap met het andere Nederlandse meisje in de groep duik ik weer op tijd het bed in. De volgende morgen beginnen we weer met een hele berg informatie, deze keer voornamelijk over hoe kinderen in bepaalde leeftijdscategorieen te motiveren e.d. en wat te doen na de 6 maanden die je werkt. Na een bezoekje aan het bureau dat je Working With Children Check (een soort VOG) regelt hadden we de hele middag vrij. Samen met Iris, het Nederlandse meisje waar ik je eerder over vertelde, heb ik wat rondgehobbelt in Sydney. Rond 5 waren we weer terug in het hostel om op de host family van Iris te wachten die haar rond 6'n zouden oppikken. Nummers uitwisselen, succes over en weer en een knuffel. Ik was weer op mezelf aangewezen. Ondertussen had ik contact gehad met mijn familie en wist ik dat ik rond half 12 opgepikt zou worden door mijn host mom. Tijd om de tas maar weer in te pakken.
Zaterdag is het dan zover, na enkele mails en Skype gesprekken ga ik mijn host family eindelijk in real life ontmoeten. Super spannend!! Eerst nog even uitchecken bij mijn hostel.
Wake up! hostel bedankt!
Het contact met mijn host family is direct ongedwongen en spontaan. Zelfs de kinderen komen direct op me afrennen als we de auto parkeren om hallo te zeggen. Wauw! Na een gezellige BBQ lunch stappen we in de auto om Manly beach te gaan verkennen. Ondertussen over van alles en nog wat kletsend. Onderweg word ik al op allerhand wegen en plekken gewezen die van pas zouden kunnen komen of leuk zijn voor met de kids. Al snel loopt de dag te einde en lig ik wederom moe maar voldaan vroeg in mijn bedje op mijn eigen kamer. Heerlijk!
Zondags pakken we de bus naar de stad zodat ik weet welke bus te pakken als ik maandag, dinsag en woensdag de jongens van de dagopvang moet ophalen. We hebben een picknick in Barangaroo park waarna we naar de ferry's lopen zodat ik onderweg een waanzinnig uitzicht op de Harbour Bridge en The Operahouse heb. Jeej!
Vandaag kan ik rustig aan beginnen met wennen aan het ritme en de taken die ik de aankomende 6 maanden zal hebben.
Het weer is een stuk beter dan thuis hoewel het best frisjes kan zijn als het bewolkt en winderig is en dit kan met de minuut veranderen. Zo komt het dat ik zowel een lichtelijk roodverbrand als snotter neusje heb. Fijn... xD
Nou dat was het geloof ik wel weer even!
Foto's volgen zo snel mogelijk, beloofd =D
Veel liefs uit Sydney!!
Wederom alle plezier en succes gewenst, ditmaal dan in Australië :-)
Ik hoop dat het gezin je gaat bevallen.
En eh... Ooit aan gedachten boeken of artikelen te gaan schrijven? Bv over reizen? Je lijkt er talent voor te hebben.vje formuleringen zijn top en afwisselend. Blijft leuk lezen en boeien!
Liefs vanuit Holten