Feestdagen

Hallo lieverds!

Daar ben ik weer met een update over mijn avonturen in het zonnige maar ook af en toe stormachtige Sydney =D

Ik heb jullie achtergelaten op het weekend voor ik naar de Blue Mountains zou gaan. Wat een tijd geleden alweer zeg! Niet te geloven hoe snel de tijd gaat..
De Blue Mountains tour heb ik samen met Iris via een organisatie, Colourful trips, gedaan. We werden 's morgensvroeg netjes opgepikt in het centrum door een kei enthousiaste vrouw, onze gids en chaffeur zo zou blijken. We konden een plekje uitzoeken in een busje waar al meerdere koppen te tellen waren, wij bleken de laatsten van het stel te zijn waardoor we eindigen met een groep van 12. Uiteraard kon ook nu een korte voorstelronde met naam en afkomst niet uitblijven, we bleken onze trip te gaan doen met Ozzies, Engelsen, Duitsers en Spanjaarden. Blijft toch leuk om al die verschillende nationaliteiten te horen! Na een korte samenvatting van de dag was het tijd om op pad te gaan en onze chauffeuze mengt zich in het drukke Sydney verkeer. Na een kleine anderhalf uur belandden we bij onze eerste stop: Featherdale Wildlife Park. Alsof we weer op schoolreisje waren stroomden we het busje uit om op een daarvoor al afgesproken plek te wachten op verdere instructies. Een kaartje en de waarschuwing om echt op tijd weer terug te zijn verder wandelen we gezamenlijk naar binnen en Boem! De eerste mini kangaroes zijn gespot, gevoerd en een kleine vijfhonderduizend ofzo keer op de foto gezet xD Al snel volgen meer iconische Australische inwoners zoals de niet bijzonder beweegelijke maar ongelovelijk schattige koala, onvoorstelbaar aaibare kangaroes in alle soorten en maten, stinkende en zoals Iris erg pakkend zei "Wat 'n lelijkerd!! wombads, één mega krokodil en zo'n schijnbaar oeroude maar voor mij vooral beangstigende Cassowary. Uiteraard was er nog veel meer te bekijken maar je kan maar zoveel zien als je een half uur van je afgesproken uur besteed aan het knuffelen met kangaroes =P Het park zelf was erg schoon en tof opgezet, hoewel ik er af en toe enigzins verdwaalde maar dat doe ik vrijwel overal dus dat zegt niet zo heel veel, met overal waar je keek wel één van de Australische beroemde inwoners. Braaf als we zijn waren we op tijd weer terug bij het busje voor de volgende bestemming: Wentworth Falls. Helaas, ook al beloofd de website heel enthousiast "amazing bushwalk through the national park. Stone hop across a stream, follow the edge of the cliff, see awesome views, take great photos from lookouts and see a stunning waterfall." de dag waarop wij er waren besloot het weer compleet het roer om te gooien en ongelovelijk mistig te zijn. Je zag nog net een hand voor ogen in plaats van "Awesome views" xD Maar de wandeling was inderdaad erg mooi met hier er daar een stop waar onze knettermaffe en informatieve gids een leuk/maf/eng/historisch/natuur gericht/out of the blue weetje had voor ons. De watervallen zijn prachtig maar nou niet meteen heel erg bijzonder al bleken we best geluk te hebben dat er daadwerkelijk water was, gheghe.De heenweg was makkelijk, de terugweg een heel stuk lastiger aangezien we behoorlijk berg op moesten. Een paar honderd stappen later stond iedereen boven uit te puffen in de hoop toch nog een glimp op te kunnen vangen van de vallei, helaas was er nog steeds geen bal te zien. Dan maar terug in de bus en op naar Echo Point voor de beroemde Three Sisters in de hoop dat onderweg het weer op zou klaren. Fingers crossed! Na onze lunch te hebben opgepikt in Katoomba, de hoofdplaats van de City of Blue Mountains bleek na een kort ritje naar Echo Point dat het weer ons nog altijd niet goed gezind was. Australië, het land van hoge temperaturen, zon, strand, zee en bosbranden besluit opeens verdacht Nederlands weer te hebben met dikke mistbanken en aanhoudende motregen precies op de dag dat wij de Blue Mountains ingaan.. Bah wat balen! Dan maar een lekkere warme kop koffie en een goed verzorgd broodje (rode bieten op je broodje? Tuurlijk! Waarom niet!) om ons voor te bereiden op de weg naar beneden door het nationale park om een tweede poging te doen een glimp op te vangen van die waanzinnige Three Sisters. Onderweg wederom enkele "Look out points" en stops voor weetjes. Onze reisgids bespeurd de opkomende teleurstelling. Aangekomen bij een gigantische, omgevallen boom weet ze de kleinste van onze groep, een engelsman, zo gek te krijgen dat hij in de boom kruipt tot grote hilariteit onder de rest van de groep. In een mum van tijd had ze iedereen weer in een goede bui, gaaf! Vette tumbs up voor deze gids die de gehele trip er voor zorgde dat iedereen in een goed humeur bleef ondanks het slechte weer! Na een flinke afdaling zijn we dan eindelijk bij het punt waar we een laatste kans hebben op een shot van de Three Sisters. Ook deze keer maakt onze gids er een show van door bij elke langsdrijvende wolk de spanning op te bouwen. Zien we ze wel?! Zien we ze niet?! Al snel is het een sport om Stumpie (het minder goed bedeelde broertje van de zussen) of één van de drie zussen te spotten. En.. Jawel!! Na vele spannende minuten zijn ze daar dan eindelijk! Wel 30 hele seconden!! Iedereen schiet snel een foto voor de wolken zich weer dik samenpakken om de gezusters wederom aan het zicht te ontnemen. Wat groepsdruk al wel niet kan doen, dat was zowaar spannend!! xD Op dit moment stonden we voor de keus om of ruim 1000 treden omhoog terug te lopen of 16 dollar te betalen voor de Scenic Railway. Het, naar eigen zeggen, steilste treinspoor in de wereld. Nou.. Steil is het zeker. Daar moeten we in! (Ook vooral om die 1000 treden te vermijden als het even kan.. =P) Enkele dappere en sportieve groepsleden besluiten wel naar boven te lopen maar de rest vind het wandelen wel mooi geweest en besluit ook de trein te nemen. Wat een ervaring om bijna verticaal in een trein te zitten!
Na nog één laatste blik op het nog altijd met mist bepakte park te hebben geworpen houden we het voor gezien en stappen de bus in voor de rit naar huis. Ondanks de teleurstelling van het weer was het een erg gave trip met, ik kan het niet vaak genoeg zeggen, een vette pluim voor onze gids! Scheelt alweer voor jullie, geen adembenemende shots van de Blue Mountains maar mistige plaatjes waar maar weinig op te zien is en ietwat verregende koppies =P
Twee weekenden daarop was het Sinterklaas! En dankzij mijn fantastische, super lieve en altijd creatieve moeder heb ik dit kunnen vieren met mijn host familie =D Hoe vet is dat?!! Eerder al had ik berichtjes gekregen dat ik een doos van thuis kon verwachten met de post en of ik even met ze wilde Skypen als het er was. Bloedje nieuwsgierig moest ik nog enkele dagen wachten maar daar was hij dan eindelijk! De doos! Bleken er dus allemaal sinterklaascadeautjes in te zitten voor mijn gehele host familie en mij, een cd met sinterklaas én kerstmuziek, de "zak van Sinterklaas" voor de aflevering van de cadeautjes op 5 december, Sinterklaas vlaggetjes (ik wist tot dan toe niet dat dat een ding was maar wel tof) en een brief(jawel, in het Engels, tumbs up voor mam!!) met uitleg over ons Sinterklaasfeest. Wauw! Je kan je niet voorstellen hoe groot mijn grijns was bij het zien ervan, ik geloof dat ik drie dagen niks anders heb kunnen doen dan glimlachen. Ik heb de kinderen een paar avonden voor 5 december hun schoen laten zetten met een glaajse water voor de Sint en een wortel voor het paard. Vele vragen en verhalen later kon zeker Harry nauwelijks in slaap komen maar het feest was gigantisch de volgende morgen toen er daadwerkelijk cadeautjes in de schoen werden aangetroffen. Ik werd met grof geweld door de kamer gesleept om het lege kopje, de volle schoenen en uiterste verbazing van de jongens te aanschouwen. Hihi! Op 5 december heeft mijn hostpap zeer overtuigend Sinterklaas gespeelt door de zak voor de voordeur te zetten en deze nog net niet in te beuken. Gillend werd er om het huis gerend in de hoop Sint en zijn pieten te kunnen betrappen tijdens het weg sneaken maar helaas, ook dit keer was hij ons te slim af ;) Zelf had ik mijn best gedaan op pepernoten en gevulde speculaas, welke (gelukkig!!) bijzonder goed werden ontvangen. Mijn Sinterklaas was compleet en mijn hostfamilie heeft een stukje Nederlandse cultuur kunnen proeven zoals gehoopt.

Als snel daarna hadden de jongens, mijn hostouders en ik dus ook vakantie. Heerlijk! Uiteraard moet er hier en daar een beetje gewerkt worden maar ik ben veelal vrij om te doen wat ik wil. In deze periode bleek ik ook eindelijk niet meer de enige Seaforth (dat is de buurt waar ik tijdelijk woon) Au Pair was, zoals gedacht. Ik kreeg een mailtje van Alexandra, duitse (volgens mij is heel 18/19 jarig en vrouwelijk Duitsland in Australië als Au Pair..) Seaforth au pair, net aangekomen en opzoek naar vriendinnetjes. Perfect! Ik begon me net behoorlijk geïsoleerd te voelen. Na de eerste spanning en vermoeidheid te hebben overwonnen kreeg ik meer en meer energie om wat te doen maar wist ik geen plekken om mensen te ontmoeten waar ik mee op pad zou kunnen gaan. Dit leek helemaal opgelost te zijn toen we in het speelpark in de buurt met nóg een andere au pair aan de klets kwamen. Deze dagen ga ik regelmatig op stap of even koffie drinken met Alexandra, erg gezellig!
De kerstdagen kwamen eraan en de vader van mijn hostmam bleef enkel nachten slapen. Ze vieren hier Christmas Eve, de dag voor eerste Kerstdag, Kerst met een uitgebreide lunch met oesters, gamba's, zalm, ham, kalkoen, een beetje salade en champagne. Kan ik geloof ik wel aan wennen =P De dag daarvoor ben ik met mijn hostpap en de jongens naar Sydney Fismarket geweest om de voorgenoemde producten te halen. Een gigantische hal met vooral heel veel vis maar ook verschillende speciaalzaken voor bijvoorbeeld kaas waar aziaten zich om 10 uur 's morgens als volproppen met vis in alle soorten en maten. Getver.. Maar ook de Sydney Fishmarket kon daardoor weer van mijn bucketlist af! =D 's Avonds heb ik me uitgesloofd op een kerststol, kon me niks anders echt Hollands voor kerst bedenken en op die manier hadden we meteen ontbijt. Lekker! Christmasday bestond ook uit vooral veel luieren en eten al besloot ik 's morgens een stuk te gaan wandelen.
Gedurende de vakantie hebben mijn hostouders me meegenomen naar Sydney Sealife Aquarium. Ja, dat is die ene waar je door het water loopt in een tunnel met gigantische haaien die over je hoofd heen zwemmen. Hartstikke gaaf! Alleen harstikke druk vanwege de vakantie, gelukkig zijn ze zo vriendelijk geweest een Annual pas te halen waardoor ik er voor een jaarlang zo vaak in kan als ik wil. Jeej! Foto's zullen dus nog volgen =D

En dan.. De knaller!
Sydney New Years Eve!!
Ik had al een kort even een berichtje gedaan maar zal nog even een kort verslagje doen van mijn nacht. Ik begon rond half 5 's middags met een proost met een huisgemaakte margarita met mijn hostmam op 2015 waarna ik op de bus ben gestapt richting het centrum. Daar, bepakt en bezakt met vooral erg veel drank, ontmoette ik Iris en Wesley (haar vriendje die voor een paar weken over is). Na een stevige wandeling om jacht te maken op een goed plekje belandden we op een grasveld met grote groepen jongeren en families. Gezellig! We installeren ons en maken er ondanks de lange wachttijd maar wat gezelligs van. Eerst is er om 21.00 het kindervuurwerk om van te genieten en al snel is het dan echt bijna 00.00. Jeetje.. Wat gek dat het voor mij al bijna 2016 is terwijl het voor alle mensen thuis nog 10 uur duurt. Ik denk aan jullie als we schreeuwend aftellen en weet nog snel mijn camera uit mijn tas te frutselen om de beloofde filmpjes te maken. 3.. 2.. 1.. Daar gaan we!! Van alle kanten flits, knalt en sprankelt het voor bijna 15 minuten lang. Wauw! Random mensen geven je een knuffel of een kus en wensen je een goed nieuwjaar en zo ineens is het allemaal over. Iedereen pakt zijn spullen op en vertrekt naar een feest of naar huis en het lijkt ineens heel erg stil. Zo gek! Wij pakken ook maar langzaam onze spullen, drinken nog een glaasje en wandelen rustig naar de boot. Eerder al hadden we een boot geboekt om van 2 tot 6 te feesten en de eerste zonsopgang van 2016 te zien. Er wordt inderdaad flink gefeest op de boot en iedereen waagt een dansje. Er staat een waanzinnig goede drumband op het dak en een bar, enkele stoelen en een ongelovelijk slechte (maar ach wat geeft het, iedereen was toch dronken! Sorry mam..) Dj benedendeks. Na een rondje door Sydney Harbour varen we weer onder de Harbour Bridge door en zien de zon opkomen. Waanzinnig! Dan is het alweer 6 uur in de ochtend en strompelen we van de boot af om een stevig eind terug te lopen naar onze bushalte. Ik neem afscheid van Iris en Wesley en weet veilig thuis te komen waar de gehele familie al weer up and going is. Oeps. Goeiemorgen mensen and a Happy Newyear! Ik ga crashen! =D Ik heb geloof ik nog nooit zo'n zware 1 januari gehad maar damn.. Het was het zeker waard!!

2016, here I come!!

Verder al plannen? Nog niet op dit moment, we zullen zien =)

Nogmaals; een heel gelukkig, succesvol, gezond en knettermaf 2016! Je maakt je eigen geluk, wees daar nooit te zuinig in =D

Heel veel liefs en een dikke kus uit Sydney!