Shanti Shanti is the way to go!

12 mei 2015 - Calcutta, India

Hallo allemaal!!

Uit betrouwbare bronnen heb ik vernomen dat het weer hoog tijd wordt voor een verhaaltje. Bedankt mijn lieve moeder maar =P

Ik heb jullie achter gelaten in Mysore van waar ik naar Bangalore ben vertrokken om Roland op te zoeken. Een echte Bornse met de shanti shanti instelling die nodig is om in India te overleven. Ik werd bijzonder vriendelijk en gastvrij ontvangen in zijn huis waar ik twee nachten zal verblijven. De eerste avond hebben we doorgebracht in zijn restaurant cafe met een wel erg familaire naam: Roadhouse! Heel even voelde het of ik weer in Hengelo was, aan de bar met een glas bier en twents lullen! Mocht je ooit in Bangalore komen, ga dan vooral even langs in dit waanzinnig ingerichte restaurant voor een ijskoud tapbiertje =) De dag na mijn aankomst besloten de inwoner van Bangalore te demonstreren vanwege de waterproblemen in dit district waardoor het helaas niet mogelijk was om naar buiten te gaan. 's Avonds was dit echter wel weer mogelijk en zijn we gaan stappen in 1 van de vele clubs van Bangalore. Na afscheid te hebben genomen ben ik vertrokken naar Gokarna waar ik mijn vrienden uit Cochin weer zou ontmoeten. We verbleven op Om beach waar het op dat moment ontzettend rustig was omdat het toeristische seizoen op zijn einde loopt vanwege de naderende monsoon. Heerlijk luieren, niks doen en bijkletsen met af en toe een niet zo verkoelende duik in de heftig opgewarmde zee. De laatste dag zijn Monika en ik begonnen aan een hike naar Paradise beach. Een waanzinnige klim langs de kliffen en door de jungle met op precies de juiste momenten een uitkijkpunt op een kalme zee met luierende dolfijnen. Wauw! Feels like paradise indeed! We zijn helaas niet verder gekomen dan Half Moon beach vanwege tijd gebrek en de intense hitte maar de hike op zichzelf was al gaaf genoeg. Na een paar dagen strand maar weer in een bus gestapt richting Hyderabad, een grote stad die als tussenstop voor mijn trip van het zuiden naar het noorden zou dienen. Hyderabad was 1 van mijn minst favoriete plekken om te verblijven. Ben er maar twee nachten geweest maar voor mijn gevoel wilde iedereen die ik daar ontmoette alleen maar (meer) geld. Er hangt een erg onvriendelijke sfeertje, iets wat ik nog niet eerder heb gehad in het altijd lachende India. Was dan ook blij dat ik snel kon vertrekken voor een 30 uur (!) durende treintrip naar Calcutta/Kolkata, waar ik drie dagen voor Eline zou arriveren. Ik ben op slag verliefd geworden op Calcutta waar iedereen altijd lijkt te lachen, de straten gedomineerd worden met old school gele taxi's, moderne gebouwen afgewisselt worden met 'men pulled riksjas' die je een kijkje bieden in hoe het oude India geweest zou kunnen zijn en je heerlijk kan verdwalen in de nauwe steegjes met links en rechts winkeltjes met de meest uiteenlopende producten. Na drie dagen een beetje verdwalen was het dan eindelijk tijd om Eline van het vliegveld te plukken! Jeej! Na deze bleekscheet eens flink te hebben omhelst zijn we meteen de taxi ingestapt om naar het guest house te gaan. Ook Eline zat zodanig vol adrealine dat ze niet heeft kunnen slapen gedurende de vlucht en was hard toe aan een bedje. Het is niet te beschrijven hoe gaaf het was om haar van dat vliegveld te plukken en haar dan daadwerkelijk een stukje India te kunnen laten zien! De eerste paar uur konden we het allebei maar nauwelijks geloven. Na vier dagen van afwisselend veel rondsjokken en rust momenten, India is vermoeiend als je er net bent, heeft Eline haar eerste Indiase treinreis gemaakt. Oef.. Dat viel nog wel even zwaar. Alles gaat hier op z'n dooie gemakje en je moet niet raar opkijken als een trein 3 of 4 uur vertraging heeft (die 10 minuten van de NS zijn echt niks jongens, stop met klagen! =P). Onze trein was met bijna 3 uur vertraagt, iets wat Eline vrij lastig te vekroppen vond na al goed 13 uur doorgebracht te hebben in ons coupeetje =P Maar na 16 lange uren waren we dan eindelijk op onze volgende bestemming, Varanasi! De heilige stad aan de Ganges. Hier laat ik jullie weer even hangen, sorry 0=)

Een knuffel en een kus van Blue & Red Turtle!!

xx

Chello!

Foto’s

3 Reacties

  1. J.W.Nijhuis:
    12 mei 2015
    Super verhaal weer Lin, ga zo door en vertel de rest van jouw aanhang snel de rest van wat wij allemaal al weten. Have fun verder met z'n tweeën daar.
  2. Margreet Kolner:
    14 mei 2015
    Mooie verhalen weer! Meid, wat maak jij veel mee. Een ervaring die je nooit meer zal vergeten. Geniet samen met Eline en wij volgen je reis door de foto's en verhalen.
    Groetjes van John en mij.
  3. Sandra:
    14 mei 2015
    Jeej! Weer een update, leuk! Pff... 30 uur in een trein, daar is Hengelo - Maastricht echt helemaal niks bij, haha. Veel plezier samen! X